گوشی موبایل سامسونگ مدل A04s ظرفیت 128 گیگابایت و رم 4 گیگابایت

اگر به دنبال یک گوشی مقرون به صرفه از سامسونگ هستید که حس واقعی کار کردن با گوشی‌های این شرکت را برایتان تداعی کند، Galaxy A04s یکی از بهترین گزینه‌هایی است که می‌توانید انتخاب کنید. این گوشی، در حال حاضر یکی از مقرون به صرفه‌ترین گوشی‌های سامسونگ است که در بازار وجود دارد. اما سوال اینجاست که آیا این گزینه‌ی مقرون به صرفه به اندازه کافی موفق عمل می‌کند که بتوان واقعا روی آن حساب کرد؟ برای دستیابی به پاسخ این سوال، لازم است از نزدیک به Galaxy A04s نگاهی بیاندازیم و این گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه که با استقبال زیادی هم مواجه شده است را مورد تست و بررسی قرار دهیم.

اگر به مشخصات Galaxy A04s نگاه کنید، کاملا برایتان آشنا به نظر می‌رسند. دلیل این امر، این است که سامسونگ در دو گوشی دیگر به اسم A13 و M13 هم تقریبا از همین مشخصات استفاده کرده تا این سه گوشی، شباهت بسیار زیادی به یکدیگر پیدا کنند. با وجود شباهت مشخصات A04s و A13 و M13 یکسری تفاوت‌های جزئی در هر یک از آن‌ها وجود دارد که آن‌ها را از هم متمایز کرده‌اند. در هر صورت، سامسونگ در A04s از یک چیپست میانرده به اسم Exynos 850 استفاده کرده که قدرت پردازش چندان زیادی ندارد. در واقع، برای گوشی‌های میانرده‌ی مقرون به صرفه‌ای نظیر A04s گزینه مناسبی است.

نسخه‌ی مورد بررسی ما، دارای ۴ گیگابایت رم به همراه ۱۲۸ گیگابایت فضای ذخیره سازی داخلی است. اما مدل‌هایی با حافظه کم‌تر هم از این گوشی وجود دارد. حافظه‌ی همه‌ی مدل‌های این گوشی را با استفاده از کارت حافظه جانبی می‌توان ارتقاء داد. به طور کلی، مشخصات Galaxy A04s نشان می‌دهند که با یک گوشی مقرون به صرفه مواجه هستیم. اما سامسونگ در برخی از جنبه‌های آن، هم سورپرایزهایی برای رو کردن گذاشته است. به عنوان مثال، در چنین گوشی ارزان قیمتی انتظار وجود نمایشگری با رفرش ریت بالا نداریم. اما سامسونگ با استفاده از یک پنل ۹۰ هرتزی، نشان داده که A04s یکسری حقه هم در آستین خود دارد که به موقع، رو می‌کند.

از نظر شکل ظاهری، با یک گوشی کاملا ساده مواجه هستیم که از زبان طراحی رایج و معمولی که در دیگر گوشی‌های مقرون به صرفه به کار برده شده است، استفاده می‌کند. بدنه‌ی این گوشی از پلاستیک ساخته شده و دارای لبه‌های گرد است که باعث شده کاملا محکم و راحت در دست قرار بگیرد. یکی از ویژگی‌های مثبتی که درمورد طراحی A04s وجود دارد، یکپارچه بودن پنل پشتی و فریم میانی بدنه‌ی آن است که به شکلی انجام شده که به نظر می‌رسد کل بدنه از یک قطعه‌ی یکپارچه ساخته شده است. اما از طرفی دیگر، جنس سطح پلاستیکی پنل پشتی بدنه، به گونه‌ای است که جای اثر انگشت روی آن باقی می‌ماند.

همچنین، مستعد جذب خط و خش هم هست. اما همین نقطه ضعف، به نقطه قوت طراحی این گوشی هم تبدیل شده است. به این صورت که جنس به کار رفته در آن، به گونه‌ای است که کاملا محکم در دست قرار می‌گیرد و اصلا لغزندگی ندارد. عدم لغزنده بودن بدنه‌ی این گوشی یکی از برتری‌های آن نسبت به گوشی‌های دارای بدنه شیشه‌ای است. به هر حال، پیدا کردن دستگاهی که در این رنج قیمت دارای بدنه شیشه‌ای باشد هم زیاد راحت نیست. بنابراین به طور کلی، وجود بدنه‌ی پلاستیکی در A04s نقطه ضعف چندان بزرگی نیست. سامسونگ این گوشی را در چهار رنگبندی عرضه کرده که شامل یشمی، مسی، سفید و مشکی می‌شوند. 

در چهار طرف فریم میانی بدنه‌ی A04s نیز ویژگی‌های عادی و رایجی که در اکثر گوشی‌های میانرده و حتی رده بالاتر وجود دارد، به چشم می‌خورد. این ویژگی‌ها شامل دکمه‌های کنترل صدا و پاور (که سنسور اثر انگشت را هم میزبانی می‌کند) و درگاه‌های رایج نظیر ۳.۵ میلی متری هدفون و USB-C و سیمکارت و خروجی اسپیکر می‌شوند. به طور کلی، می‌توان گفت که Galaxy A04s نسبت به قیمت و سطح خود، بدنه‌ی کاملا باکیفیتی دارد و کاملا هم خوش دست و راحت است. به هر حال، چیزی بیشتر یا کم‌تر از آنچه که از آن انتظار می‌رود ارائه نمی‌کند و همه‌ی خصوصیات طراحی آن، دقیقا به همان شکلی است که از یک گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه انتظار می‌رود.

سامسونگ از یک نمایشگر ۶.۵ اینچی در گوشی Galaxy A04s استفاده کرده که از یک پنل IPS LCD برخوردار است و وجود آن در یک گوشی میانرده در این رنج قیمت، کاملا عادی و رایج است. در هر صورت، پنل‌های LCD هنوز به طول گسترده در گوشی‌های موبایل مورد استفاده قرار می‌گیرند و سازندگان نیز برای کاهش هزینه و قیمت نهایی گوشی‌های خود، تمایل زیادی برای به کار گیری این پنل‌ها دارند. اما نکته جالبی که درمورد A04s وجود دارد، این است که دارای نرخ تازه‌سازی یا همان رفرش ریت ۹۰ هرتز است. در صورتی که اکثر گوشی‌های میانرده در این رنج قیمت، دارای نمایشگرهای ۶۰ هرتزی هستند.

استفاده از پنل ۹۰ هرتزی در A04s احتمالا یکی از مواردی بوده که تیم برنامه ریزی تولید محصول در شرکت سامسونگ را مجبور کرده از رزولوشن ۷۲۰ × ۱۶۰۰ پیکسل در این گوشی استفاده کنند. اگر نگوییم همه‌ی رقبای Galaxy A04s، اکثر آن‌ها دارای رزولوشن بالاتری در صفحه نمایش خود هستند که حداقل به ۱۰۸۰ می‌رسد. اما از نظر میزان نور و روشنایی تصویر، مطابق انتظار عمل می‌کند. روشنایی نمایشگر این گوشی می‌تواند تا ۳۸۹ نیت افزایش پیدا کند که در حد اکثر پنل‌های IPS LCD است. چیزی که دردسرسازتر است، عدم وجود سنسور مجاورت و سنسور تشخیص نور محیط است.

در واقع، Galaxy A04s از سنسورهای مجازی استفاده می‌کند که به صورت نرم افزاری کار می‌کنند. سنسورهای مجاورتِ نرم افزاری هم معمولا به خاطر عملکرد ضعیف خود در خاموش کردن تصویر نمایشگر در حین برقراری تماس، بد نام هستند. گوشی‌هایی نظیر A04s که فاقد سنسور فیزیکی برای تشخیص نور محیط هستند، برای تشخیص شرایط نوری محیط، از دوربین سلفی استفاده می‌کنند. این باعث می‌شود مصرف باتری افزایش یابد، کندتر نسبت به تغییرات واکنش نشان داده شود و دقت پایینی هم وجود داشته باشد.

اما از طرفی دیگر، A04s دقت رنگ قابل قبولی دارد و حداقل، کاری می‌کند که از نگاه کردن و کار کردن با آن حس بدی پیدا نکنید. کنترل رفرش ریت هم کاملا ساده و سرراست است و فقط دو حالت ۶۰ و ۹۰ هرتزی برای آن در نظر گرفته شده. به طور کلی، Galaxy A04s به عنوان یک گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه، نمایشگر باکیفیت و خوبی دارد و عملکردی هم که ارائه می‌دهد، کاملا در حدی است که از چنین دستگاهی انتظار می‌رود. اگرچه می‌توانست رزولوشن بالاتری داشته باشد، اما از آن سوی ماجرا هم توانایی پشتیبانی از رفرش ریت ۹۰ هرتز دارد که در گوشی‌های میانرده در این رنج قیمت، کمیاب است.

پیش از این در بخش مقدمه، معرفی مختصر و کوتاهی از برخی مشخصات سخت افزاری Galaxy A04s داشتیم. اما در این بخش، قصد داریم با دقت بیشتری این مشخصات را بررسی کنیم و نگاهی نزدیک‌تر به آن‌ها داشته باشیم. همانطور که اشاره شد، سامسونگ از چیپست Exynos 850 در Galaxy A04s استفاده کرده. اما این اولین ملاقات ما با این چیپست نیست. این چیپست از سال ۲۰۲۰ در بازار موجود است و تا به حال در برخی گوشی‌های دیگر هم به کار برده شده. در گوشی‌های موبایل، چیپستی که ۲ سال از عمر آن گذشته، قدیمی محسوب می‌شود. این چیپست، بر پایه لیتوگرافی ۸ نانومتری LPP سامسونگ ساخته شده که کمی نسبت به چیپست‌های کنونی مورد استفاده در گوشی‌های مقرون به صرفه که معمولا ۶ نانومتری هستند، پایین‌تر است.

پکیج هسته‌های به کار رفته در پردازنده مرکزی (CPU) این گوشی هم کاملا ساده و معمولی هستند. جایی که فقط ۸ هسته‌ی کم مصرف Cortex-A55 وجود دارد. از نظر قدرت پردازشی هم توانایی چندان شگفت انگیزی ندارند. توان آن‌ها به ۲.۰ گیگاهرتز می‌رسد که کاملا معمولی است و نکته‌ی قابل توجهی ندارد. چیپ Mali-G52 هم به عنوان GPU، بخش پردازش گرافیکی این گوشی را برعهده گرفته است که در اکثر مواقع، توانایی ارائه‌ی عملکرد چندان رضایت بخشی ندارد و به راحتی هم به تقلا انداخته می‌شود. اما این، چیزی است که در اکثر گوشی‌های مقرون به صرفه وجود دارد.

سطح عملکرد سخت افزاری اکثر گوشی‌های مقرون به صرفه در همین حد است و A04s کمبودی نسبت به همتایان خود ندارد. به هر حال، زمانی که تصمیم به خرید یک گوشی مقرون به صرفه می‌گیرید، باید با چنین مواردی کنار بیایید. مجددا همانطور که اشاره شد، مدل مورد بررسی ما، دارای ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی و ۴ گیگابایت حافظه رم است. اما کانفیگ‌های دیگری هم از Galaxy A04s وجود دارد که از ۳/۳۲ شروع می‌شوند و شامل مدل‌های دیگری با حافظه ۴/۶۴ و ۳۲/۴ گیگابایت نیز می‌شوند.

بررسی سخت افزاری گوشی Galaxy A04s نشان می‌دهد که به طور کلی، در این زمینه هم سطح با اکثر گوشی‌های میانرده‌ی مقرون به صرفه دیگری که در بازار وجود دارد، عمل می‌کند. یعنی نه آنقدر ضعیف است که دائما لگ داشته باشد و با آن مشکل پیدا کنید و نه آنقدر قوی است که بتوانید برای اجرای بازی‌های سنگین با تنظیمات گرافیکی بالا روی آن حساب کنید. همه چیز، در یک حد معقول و منطقی که از یک گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه انتظار می‌رود، است و این خودش، یک نقطه‌ی امیدواری است که عملکردی پایین‌تر از سطح خود ندارد و می‌توان برای انجام کارهای عادی و روزمره کاملا روی آن حساب کرد.

گلکسی A04s به صورت پیش فرض از اندروید ۱۲ به همراه نسخه‌ای از رابط کاربری One UI استفاده می‌کند که برای گوشی‌های میانرده‌ای که فاقد قدرت پردازشی و سخت افزار چندان قدرتمندی هستند، در نظر گرفته شده است. این نسخه، One UI 4.1 Core نام دارد. تاکنون، نسخه‌ي Core رابط One UI را در تعدادی از گوشی‌های میانرده‌ی مقرون به صرفه دیگر سامسونگ هم دیده‌ایم و می‌دانیم که نسبت به نسخه‌ی اصلی و کامل One UI سبک‌تر است و یکسری کمبودهای جزئی هم در ویژگی‌های خود دارد تا سخت افزار گوشی‌هایی که از این نسخه استفاده می‌کنند، چندان به تقلا انداخته نشود.

به طور کلی، فلسفه‌ی نامگذاری One UI Core هم همین است که ویژگی‌های نرم افزاری مهم که هسته‌ی اصلی این رابط هستند، همچنان حفظ شده‌اند و فقط یکسری قابلیت‌های پیشرفته‌ی سنگین، در آن کنار گذاشته شده‌اند. آپدیت‌های نرم افزاری که تاکنون برای Galaxy A04s عرضه شده‌اند، اندروید ۱۳ و One UI Core 5 را هم برای آن در دسترس قرار داده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که طراحی برخی از بخش‌های سیستم نرم افزاری One UI Core 5 نغییر کرده است و این نسخه، عملکرد کلی این گوشی را نیز بهبود داده است.

همچنین، قابلیت‌های عمیق‌تر و بیشتری برای شخصی سازی در اختیار کاربران قرار داده است و در خصوص سایر ویژگی‌های آن نیز می‌توانیم به مواردی نظیر تغییر در نحوه‌ی قرارگیری ویجت‌ها، دسترسی بهبود یافته و بهتر به نوتیفیکیشن‌ها و قابلیت جابجایی در حالت Split-screen اشاره کنیم. یکی از ویژگی‌های کلیدی One UI 5 که در A04s هم وجود دارد، قابلیتی به اسم Routines است که سازوکاری شبیه به ویژگی Focus در گوشی‌های آیفون دارد. یعنی به شما اجازه می‌دهد بسته به کاری که در حال انجام آن هستید، یک مد انتخاب کنید و یکسری از قابلیت‌ها را غیرفعال نمایید. همچنین، می‌توانید صدای اعلان‌ها، نحوه‌ي نمایش آن‌ها و یکسری از موارد دیگر را در این مد تغییر دهید.

به عنوان مثال، می‌توانید یک پروفایلِ Routine برای زمانی که در حال رانندگی هستید، ایجاد کنید. با فعال شدن این مد، اپلیکیشن موزیک پلیر اجرا خواهد شد و گوشی به حالت Do not Disturb خواهد رفت. به طور کلی، استفاده از One UI Core در A04s کار بسیار منطقی و عاقلانه‌ای بود که سامسونگ انجام داده است. زیرا نسخه‌ی کامل این رابط کاربری، منابع زیادی مصرف می‌کند و سنگین است. با توجه به اینکه A04s هم چیپست چندان قدرتمندی ندارد، وجود نسخه‌ی کامل این رابط کاربری، می‌توانست آن را به تقلا بیاندازد. از این که سامسونگ تصمیم گرفت از One UI Core در این گوشی استفاده کند، راضی هستیم و آن را یک تصمیم منطقی می‌دانیم.

برجسته‌ترین ویژگی که در طراحی پنل پشتی بدنه‌ی Galaxy A04s هم به چشم می‌خورد، دوربین‌های سه‌گانه‌ي آن است. جایی که شاهد وجود یک سنسور ۵۰ مگاپیکسلی Tetracell Samsung در راس امور هستیم که به عنوان دوربین اصلی عمل می‌کند و در برخی دیگر از گوشی‌های این شرکت از جمله A13 و M13 هم به کار برده شده بود. در کمال تعجب، خبری از دوربین فوق عریض در این گوشی نیست. در صورتی که در برخی از رقبای آن در این رنج قیمت وجود دارد. با این حال، نبود دوربین فوق عریض، در A04s مشکل چندان بزرگی نیست. زیرا دوربین‌های فوق عریضی که در گوشی‌های موجود در این رنج قیمت به کار می‌روند، معمولا قدرت و کیفیت خوبی ندارند. پس A04s هم عملا چیزی از دست نداده است.

به جای آن، سامسونگ دو سنسور ۲ مگاپیکسلی در کنار دوربین اصلی قرار داده است. یکی از آن‌ها برای عکاسی ماکرو از فواصل نزدیک کاربرد دارد و دیگری هم یک سنسور تشخیص عمق است که به طور مستقل برای عکاسی و فیلمبرداری کاربرد ندارد و فقط برای ایجاد افکت بوکه در حالت پرتره، به کمک دوربین اصلی می‌آید. شاید نیازی به گفتن نداشته باشد، اما بود و نبود هیچ یک از این دوربین‌های ۲ مگاپیکسلی تفاوتی ایجاد نمی‌کند و فاقد هرگونه قابلیت چشمگیری هستند. در واقع، فقط برای خالی نبودن عریضه به کار برده شده‌اند. برای سلفی هم یک سنسور ۵ مگاپیکسلی وجود دارد.

درخصوص کیفیت عکاسی با دوربین اصلی A04s می‌توان گفت اگر نور زیادی در محیط وجود داشته باشد، عملکرد بسیار خوبی ارائه می‌دهد. در چنین شرایطی، شارپنس خوب است، سطح جزئیات نسبت به سطح خود گوشی، فوق العاده است و رنگ‌ها هم طبیعی و نزدیک به واقعیت به تصویر کشیده می‌شوند. جالب است که نویز خاصی در دیده نمی‌شود. این ویژگی‌ها نشان می‌دهند که اگر شرایط نوری مساعد باشد، دوربین اصلی Galaxy A04s واقعا عملکردی بالاتر از سطح خود ارائه می‌دهد. حتی محدوده‌ی دینامیکی را هم به خوبی کنترل می‌کند.

دوربین ماکرو ۲ مگاپیکسلی، تا به حال در تعداد بسیار زیادی از گوشی‌های میانرده به کار برده شده و در A04s هم وجود دارد. با توجه به اینکه در گوشی‌های بسیار زیادی با آن ملاقات کرده‌ایم، کم و بیش سطح عملکرد آن برایمان واضح است. همانطور که اشاره شد، صرفا برای افزایش تعداد دوربین‌ها به کار برده شده است و کارایی چندان زیادی ندارد. زیرا رزولوشن چشمگیری ندارد و فاقد ویژگی‌هایی نظیر فوکوس خودکار است که بتواند روی جزئیات تاثیرگذار باشد. معمولا باید چندین بار تلاش کرد تا یک عکس خوب و قابل استفاده با آن گرفت. آن هم به شرطی که سوژه کاملا ثابت باشد و نور زیادی هم روی آن وجود داشته باشد. 

اما حتی در این شرایط هم عکس‌های آن کدر و بی‌روح هستند، کنتراست پایین است و سطح کلی جزئیات هم تعریفی ندارد. درمورد دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی هم می‌توان گفت با وجود اینکه مشخصات آن کمی ناامید کننده به نظر می‌رسد، اما اگر نور زیادی در محیط وجود داشته باشد، عملکرد خوبی به عنوان یک دوربین ۵ مگاپیکسلی در یک گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه دارد. در این شرایط، رنگ‌های زنده‌ای ارائه می‌دهد، محدوده‌ی دینامیکی آن در اکثر مواقع خوب است، رنگ پوست را طبیعی به تصویر می‌کشد و شارپنس خوبی هم دارد. از نظر فیلمبرداری هم نهایت کیفیتی که A04s می‌تواند ارائه دهد، ۱۰۸۰ یا ۷۲۰ با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه است که البته، بیشتر از این هم انتظار نمی‌رود. در مجموع، اگر نور زیادی در محیط وجود داشته باشد، دوربین‌های Galaxy A04s کیفیت بالایی ارائه می‌دهند. اما هرچه نور کم‌تر باشد، کیفیت آن‌ها هم بیشتر افت می‌کند.

سامسونگ از یک باتری ۵ هزار میلی آمپری در Galaxy A04s استفاده کرده است. با توجه به چیپست کم مصرفی که در این گوشی وجود دارد، شارژدهی باتری آن همانطور که انتظار می‌رود، عالی است. باتری این گوشی هم در حالت استندبای و هم در حین استفاده، عملکرد کاملا خوبی ارائه می‌دهد و برای استفاده به مدت یک روز کامل بسیار مناسب است. البته، در اکثر اوقات زمانی که آن را شارژ می‌کنید، روز دوم هم همچنان مقداری شارژ برایتان باقی خواهد ماند که به استفاده از این گوشی بدون نیاز به شارژر ادامه دهید.

متاسفانه، وضعیت شارژر این گوشی، به اندازه شارژدهی باتری آن درخشان نیست. اولا که بدون شارژر در جعبه‌ی خود عرضه می‌شود و دوما حداکثر سرعت شارژ قابل پشتیبانی آن، فقط ۱۵ وات است. با چنین شارژری، در عرض ۳۰ دقیقه ۲۸ درصد شارژ به دست خواهید آورد و برای فول شارژ کردن آن نیز به ۲ ساعت و ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارید. اگرچه که سرعت شارژ این گوشی طبق هیچ متر و معیاری چشمگیر و قابل توجه نیست، اما چندان هم ناامید کننده و کند ظاهر نمی‌شود. در واقع، دقیقا در همان سطحی است که از یک گوشی میانرده‌ی مقرون به صرفه از سامسونگ انتظار می‌رود.