نوکیا 7710 یک نمونه از گوشی‌های سری 7000 شرکت نوکیا است که تاریخ تولید آن به نوامبر 2004 برمی‌گردد. این گوشی در واقع اولین تلاش نوکیا برای ساخت یک گوشی لمسی آن هم در زمانی که کسی حتی فکر استفاده از صفحه لمسی به جای کیبورد را در سر نمی‌پروراند، محسوب می‌شود. با وجود این نوآوری انتظار می‌رفت که عرضه این گوشی با استقبال گسترده‌ای مواجه شود اما نوکیا 7710 علی‌رغم نوآوری نتوانست فروش خوبی داشته باشد. تولید نوکیا 7710 هم به عنوان یک رایانه شخصی قابل‌حمل و هم به عنوان یک دستگاه چند رسانه‌ای انجام شد. این دستگاه به یک صفحه لمسی عریض و روشن، دوربین مگا پیکسلی، گیرنده رادیویی FM داخلی، 90 مگابایت RAM، بلوتوث و صدای استریو مجهز شده بود. بنابراین اگر شما می‌خواستید مجموعه کاملی از برنامه‌های مدیریت کننده اطلاعات شخصی با پشتیبانی EDGE را به همراه داشته باشید،7710 گزینه بسیار مناسبی برای پیشروی شما محسوب می‌شد.
طراحی نوکیا 7710 چگونه بود؟
حال اگر بخواهیم کمی تخصصی‌تر از این مدل نوکیا حرف بزنیم در درجه اول گزینه‌ای که نظرمان را به خود جلب میکند طراحی این گوشی غول پیکر است. نوکیا 7710 با صفحه نمایش 5 اینچ و طول 2.7 اینچ در زمان خود در رده گوشی‌های بزرگ و سنگین وزن قرار می‌گرفت. با این وجود طراحی گوشی‌های نوکیا همیشه از ظرافت خاصی برخوردار بود که از جمله آن‌ها می‌توان به گوشه‌های خمیده و شیب آرام طرفین اشاره کرد.روکش‌های پلاستیکی جلو و عقب هر دو نقره‌ای بوده و برخی از هایلایت‌های سفید برای ایجاد اکسنت لاین جذابیت خاصی به ظاهر گوشی می‌بخشیدند. شش دکمه به همراه یک پد جهت دار 5 طرفه به شما این امکان را می‌داد که صفحه نمایش را در سه جهت بچرخانید. کلیدd-pad، کلید منو و کلید رابط کاربر در سمت چپ صفحه و کلید زوم، کلید سوئیچ و کلید ESC در سمت راست قرار می‌گرفتند.
در سمت چپ نوکیا 7710 هیچ دکمه یا درگاهی وجود نداشت و فقط سوئیچ روشن / خاموش را در پنل سمت راست می‌توانستید بیابید. دکمه‌های ارسال یا پاسخ تماس، پایان تماس یا رد تماس به همراه یک کلید بلندگو در سمت چپ بالای دستگاه و یک قفل درب باتری در سمت راست و بالای صفحه قابل‌مشاهده بود. درب باتری کل قسمت پشتی نوکیا را می‌پوشاند و در زیر درب باتری، شکاف MMC و شکاف سیم‌کارت را در کنار باتری می‌توانستید ببینید و درگاه شارژ و اتصال پورت پاپ برای همگام‌سازی، هدفون یا رادیو FM در لبه پایین تلفن قرار داشتند.
پردازنده و کارایی
نوکیا 7710 دارای پردازنده مبتنی بر ARM با سرعت 150 مگاهرتز بود که آن را کمی سریع‌تر از دستگاه‌های سری 60 نوکیا مانند نوکیا 7610 و نوکیا N-GageQD می‌کرد. برنامه‌ها با کمی تأخیر در مقایسه با بارگیری فوری گوشی‌های سری 60 اجرا می‌شدند، اما به‌هیچ‌وجه حوصله شما را سر نمی‌بردند.
بلندگوها و صدا
کیفیت صدا از طریق بلندگو و هدست این دستگاه عالی و میزان صدای آن بسیار زیاد بود. می‌توان گفت که شنیدن چنین صدای عالی در تلفن همراه در آن زمان امری نادر بود. شما می‌توانستید از Music Player همراه برای پخش MP3 استفاده کنید. این تلفن از آهنگ‌های زنگ AAc، AMR، Real Audio، WAV و MIDI پشتیبانی می‌کرد. برای گوش‌دادن به رادیو FM ، فرد می‌بایست هدست پورت Pop را به دستگاه متصل کرده و برنامه Visual Radio را از تلفن خود راه‌اندازی می‌کرد. برای فایل‌های مالتی مدیا، نوکیا 7710 بسته پخش‌کننده موسیقی را برای پخش فایل‌های MP3، WAV و AMR و RealPlayer برای پخش فیلم‌ها ارائه می‌داد. این نرم‌افزارها به منظور مشاهده عکس‌ها و ویرایش تصاویر استفاده می‌شدند.
نوکیا 7710 از کدام برنامه پشتیبانی می‌کرد؟
نوکیا از فناوری جاوا برای بازی پشتیبانی می‌کرد و می‌توانستید بازی‌ها و برنامه‌های توسعه‌یافته برای MIDP 2.0 و CLDC 1.1 را اجرا کنید. همچنین علاوه بر برنامه‌های Office و ابزارهای چندرسانه‌ای، نوکیا با مجموعه کاملی از برنامه‌های PIM (مدیر اطلاعات شخصی) همراه بود. این برنامه‌ها شامل مخاطبین، تقویم، کارها و برخی از ابزارهای مفید مانند مبدل (ارز، طول، جرم، انرژی و موارد دیگر)، ماشین‌حساب، ساعت و ضبط صوت بودند. برای همگام‌سازی دستگاه با لپ‌تاپ خود نیز می‌توانستید از PC Suite در CD همراه استفاده کنید.
در نهایت با توجه به خاص بودن این مدل، شرکت تابعه ایتالیایی نوکیا طوفان فکری خلاقانه‌ای را برای یافتن کاربرد «کاملا جدید» این تلفن ترتیب داد و این محصول را به همراه یک گیرنده ماهواره‌ای به فروش رساند. بنابراین نوکیا 7710 به عنوان اولین سیستم ناوبری ماهواره‌ای روی تلفن همراه با داشتن صفحه نمایش لمسی در جهان استفاده شد.
البته چیزهای دیگری که در مورد این گوشی گفته نشد این که سیستم عامل ان جاوا نبود بلکه نوعی رابط کاربری با قابلیت برنامه نویسی برای ان بود که برنامه های خاص خودش رو داشت .
دیگر اینکه تنها گوشی با قابلیت گیرنده دیجیتال در جهان بود که می توانستید کانالهای دیجیتال تلویزیون را روی این گوشی تماشا کنید .البته قابلیتهای زیادی نداشتید و تنها به جستجو و تماشای برنامه ها می توانستید اکتفا کنید .
این گوشی دارای هدفون با کیفیتی هم بود که صدای بسیار عالی داشت .
قابلیت حافظه جانبی هم داشت .یکسری ابزار جانبی هم برای این گوشی ساخته شد که در حد یک ایده بود مثلا فلاش دوربین
ولی در کل برای زمان خودش شاخ بود !